می‌چکد شبنم احساس قشنگ از قلمم
دل من می‌گوید :
می‌شود در دل تلخی ، عسل ناب چشید
می‌شود زیبا دید ، زیبا خواند و  زیبا گفت
شرط آن است که زیبایی را بنشانیم پس پنجره‌ی دیده‌ی خویش
گره از گیسوی شب باز کنیم و ببینیم سِپیدی سَحر
بگشاییم در و پنجره را و به هر رهگذری که از سر کوچه‌ی ما می‌گذرد
بفرستیم به لبخند درود و بگوییم درود و درود